İnöüdeki beşiktaş maçları oldum olası hep içimi kaynatır farklı bir mutluluk verir bana..orada olmak 1200 kişi ile takımına destek verip bir de galip olarak ayrılmak..işte tarifi imkansız duygulardır bunlar :) zor tabi üç senedir insanları kendi sahalarında üzüyor umutlarını bir başka bahara bırakıyoruz..yine aynı tarife oldu..kazandık önümüze bakıyoruz
haa
bir de şu desibel olayından bahsedelim..hep söylerler inönüde desibel rekoru kırdıklarından filan ..elektrik süpürgeleri de 100 desibel ses çıkarıyormuş : )
şu son maçta gördük 1200 kanarya nasılda yıktı inönüyü başlarına
demek ki o bağıran desibel değil sibelmiş sibel :))
1 comment:
Sevinmek için sevmedik. O halde neden sevinelim ki (H)
Post a Comment